Erfenis van Herman Teirlinck herleeft in DE Studio

Welke bekende podiumkunstenaar liep er niet ooit door de gangen van Studio Herman Teirlinck? In 1970 opende de roemruchte toneelopleiding de deuren in de Maarschalk Gérardstraat aan het Mechelseplein in Antwerpen. Dertig jaar later stierf het theatermonument een pijnlijke dood toen de opleiding drama verhuisde naar het Antwerpse Conservatorium. De provincie Antwerpen werd eigenaar van het gebouw en bracht er in 2011 kunsthuis Villanella in onder. Goed voor de geboorte van kunstencentrum DE Studio, dat zijn voorganger herdenkt met DE Stemmen van DE Studio.

“We bereiken 60.000 bezoekers per jaar, van wie drie vierde jonger is dan 30 jaar. Er is dus een nieuwe generatie die DE Studio goed kent, maar Studio Herman Teirlinck al wat minder. Bovendien: wij worden hier geplaagd door de stemmen van vroeger. Sommige lokalen ademen zoveel geschiedenis. Dit is heilige grond van het Vlaamse toneel. We moesten iets doen met die geweldige erfenis. En dus brengen we al die wilde verhalen weer tot leven.” Villanella deed daarvoor een beroep op Het Huis van Eustachius, een productiehuis dat luisterspelen maakt. Onder meer Ilse Cox zette zich achter het project, dat getuigenissen verzamelde van 33 oud-studenten en -docenten, onder wie Adriaan Van den Hoof, An Miller, Charlotte Vandermeersch, Jeroen Perceval, Jeroen Van Dyck, Karel Vingerhoets, Lucas Van den Eynde, Ludo Mariman, Manou Kersting, Mitta Van der Maat en Pieter Embrechts.

“We vroegen ons aanvankelijk af of we wel genoeg verhalen konden verzamelen”, zegt Cox. “Maar uiteindelijk hebben we tegen heel wat bekende mensen moeten zeggen dat hun verhaal niet meer hoefde. Het is vaak erg ontroerend wat je van die 33 vertellers hoort. Plots zijn ze weer 20...”

Ook Thuis-actrice Marleen Merckx is een van die vertellers. Ooit moest ze in de Studio samen met Gène Bervoets een stel parende kikkers uitbeelden. “Maar de Studio stond voor veel meer dan poepende kikkers nadoen”, lacht ze. “Ik zal ook nooit vergeten dat ik hier veel heb afgezien, zowel lichamelijk als emotioneel. Ik vond het ook erg spijtig dat de Studio hier in 2000 verdween. Het was toch een heel andere opleiding dan die van het Conservatorium. Nu ik hier weer terug ben, moet ik zeggen dat het gebouw wel erg mooi is gerenoveerd. Het ligt er beter bij dan toen ik hier rondliep.”

“In 2011 was dit gebouw in verval. Voor de renovatie schenkt de provincie 600.000 euro per jaar. Met succes, dit is nu een nieuwe culturele trekpleister geworden”, geeft Luk Lemmens, eerste gedeputeerde van de provincie Antwerpen, zichzelf een schouderklop. “Maar we mogen de geschiedenis van het gebouw niet vergeten. Daarom ben ik blij met dit project waarin heden en verleden samenkomen.”

Want De Stemmen van De Studio is inderdaad hedendaags. Er is een 'luistermaquette', een permanente installatie in DE Studio. Het audioparcours zelf kan je de komende maanden op enkele zondagen meemaken, met koptelefoon en smartphone in de aanslag. Dan hoor je bijvoorbeeld Johan Heldenbergh vertellen over de septemberdag in 1988 toen hij de Studio binnenwandelde: “Had ik het hier niet gered, was ik bij Carpetland aan de slag gegaan.” En Pieter Embrechts zal nooit vergeten hoe Axel Daeseleire bijzonder geloofwaardig een blok marmer vertolkte. De getuigenissen omvatten verschillende decennia. Toen Will Ferdy (89) in de afdeling kleinkunst begon les te geven, droeg de Studio nog duidelijk de sporen van de bank die er eerder huisde. “Waar nu de centrale hal is, kon je toen nog duidelijk zien waar de loketten waren geweest.”

Het audioparcours kan je meemaken op zondag 22 en 29 januari en zondag 5 februari, telkens om 10u, 11u en 12u.